เครื่องหมายวรรคตอน

เครื่องหมายวรรคตอน เป็น เครื่องหมาย หรือสัญลักษณ์ที่เขียนขึ้นเพื่อใช้ประกอบการเขียนอักษรในภาษาหนึ่ง ๆ เพื่อประโยชน์ในการแบ่งวรรคตอน มักจะไม่เกี่ยวกับระบบเสียงใด ๆ ทั้งสิ้น ซึ่งในแต่ละภาษาจะมีเครื่องหมายวรรคตอนต่าง ๆ กัน และมีกฎเกณฑ์การใช้ต่าง ๆ กัน ซึ่งผู้ใช้ภาษานั้นจะต้องทราบ และใช้ตามกฎที่ปฏิบัติกันมา เพื่อให้มีความเข้าใจในภาษาไปในทางเดียวกัน

สัญลักษณ์	ชื่อเรียก	วิธีใช้
.	มหัพภาค(จุด)	จบประโยค  จบความ อักษรย่อ จุดทศนิยม
,	จุลภาค(ลูกน้ำ)	คั่นจำนวนเลข คำหรือข้อความ
;	อัฒภาค	แยกประโยคเปรียบเทียบออกจากกัน
:	ทวิภาค	ไขความ  แจกแจงรายการ  แสดงอัตราส่วน
:-	วิภัชภาค	แจกแจงรายการ(มักใช้คู่กับยัติภังค์)
–	ยัติภังค์	ใช้แยกพยางค์  ตัวอักษร หรือกลุ่มตัวเลข  / แจกแจงรายการ
(    )	นขลิขิต(วงเล็บ)	ใช้กันคำ ข้อความ ตัวอักษรหรือตัวเลขไว้เป็นพิเศษ
[   ]	วงเล็บเหลี่ยม	ใช้เมื่อข้อความนั้นใช้เครื่องหมายวงเล็บแบบอื่นอยู่แล้วแสดงคำอ่าน
{   }	วงเล็บปีกกา	กันคำ ข้อความ ตัวอักษรหรือตัวเลขที่อยู่กลุ่มเดียวกันไว้ด้วยกัน
?	ปรัศนี(คำถาม)	ใช้แสดงคำถาม
!	อัศเจรีย์(ตกใจ)	ใช้แสดงว่าเป็นคำอุทานหรือคำเลียนเสียงธรรมชาติ
“……”	อัญประกาศ	ใช้แสดงว่าเป็นคำพูดหรือข้อความที่คัดมา หรือความนึกคิด
‘…….’	อัญประกาศเดี่ยว	ใช้ซ้อนในข้อความที่มีเครื่องหมายอัญประกาศอยู่แล้ว
ๆ	ไม้ยมก	ใช้หลังคำ  วลี หรือประโยคเพื่อให้อ่านซ้ำ
ฯ	ไปยาลน้อย/ เปยยาลน้อย	ใช้ละคำ
ฯลฯ	ไปยาลใหญ่/ เปยยาลใหญ่	ใช้ละข้อความแสดงว่ามีอีกมาก
…	จุดไข่ปลา	ใช้ละข้อความแสดงว่าตัดตอนมาหรือไม่ต้องการให้อ่าน
—	เส้นประ	ใช้เหมือนจุดไข่ปลา
=	เสมอภาค(เท่ากับ)	ใช้แสดงว่าคำหรือข้อความทั้งสองข้างนั้นเสมอกัน
______	สัญประกาศ(ขีดเส้นใต้)	ใช้ขีดใต้คำหรือข้อความที่สำคัญ
_____	ทีฆสัญญา	ใช้ขีดหลังข้อความเพื่อให้เติมคำหรือข้อความลงไป
,,	บุพสัญญา	ใช้เขียนแทนคำหรือข้อความที่อยู่บรรทัดบน
(ไม่มีรูปร่าง)	มหัตถสัญญา (ย่อหน้า)	ใช้ย่อหน้าขึ้นบรรทัดใหม่
+	ตีนกา  ตีนครุ	ใช้บอกมาตราเงิน(ชั่ง  ตำลึง บาท สลึง เฟื้อง ไพ )บน ซ้าย ขวา ขวา ซ้าย ล่าง
/	ทับ	ใช้ขีดคั่นระหว่างคำหรือจำนวนตัวเลข
.	พินทุ	ใช้จุดใต้พยัญชนะเพื่อแสดงว่าเป็นตัวสะกดหรือควบกล้ำ
์	ทัณฑฆาต	ใช้ฆ่าอักษรที่ไม่ต้องการออกเสียง  (ถ้าอยู่ระหว่างคำเรียก วัญฌการ)
๏	ตาไก่   ฟองมัน	ใช้ขึ้นต้นข้อความหรือบทประพันธ์
ฯ	อังคั่นเดี่ยว  ขั้นเดี่ยว	ใช้ท้ายประโยคหรือบทประพันธ์และแสดงขึ้นแรม
๚	อังคั่นคู่  ขั้นคู่	ใช้ท้ายข้อความใหญ่หรือจบตอน
๚ะ	อังคั่นวิสรรชนีย์	ใช้เมื่อจบเรื่อง
๛  ,  ๚ะ๛	โคมูตร	ใช้เมื่อจบเรื่อง
๙	ยามักการ	ใช้บังคับให้อ่านเป็นอักษรควบ